Tag Archives: Poezi Shqiptare
VITI 2018 I KASTRIOTIT … DHE I MADHI MARTIN CAMAJ (1925 – 1992 )
Nga Fritz Radovani 12 MARS 1992… Asht le në fshatin Temal të Veriut të Shkodres. Prindët e dergojnë në Gjimnazin e Jezuitëve të Shkodres, ku merr mësimet e para. Në vitin 1944 shkëputet nga Shqipnia dhe
MILTO SHUKA NË ZEMRËN TIME
Nga Luan Çipi Për një mësues as, do t’i thur dy vargje Kam qenë qysh fëmijë, shok e mik me të, Bashkë në një klasë, në rrethe e qarqe Djalë i mirë, i dashur, i urtë
KURBETI DHE SHQIPËRIA
Nga Luan Çipi Kurbeti, s’ka lindur koti Po, për halle e për nevojë, Kush është ca burrë i zoti, Shton pasuri e përvojë! Emigruan të parët tanë, Larg në Amerikë ikën, Krahë e vite, atje
Një ckël me poezi: “Pragviti 2018”
Nga Përparim Hysi 1.Mesazh politikanëve dhe qeverisë (nga një pensionist) I mbërdhirë nga dimri i egër, i kërrusur pleqërisë Politikanëve u shkruaj letër ( ca më shumë:qeverisë!) Mua pensioni nuk
Tomorri-Mal i shenjtë
Nga Bashkim Saliasi Në Tomorr ku Dielli zë e ulet, Gjithë Natyra ngado buzëqesh, Para tij Shpiragu me respekt përulet, Adriatiku me dallgë e përshëndet. Yje e Hënë për çdo natë, Kokën mbi supe të tij vënë. Një
PSE S’ MERREM ME POLITIKË
Nga Luan Çipi Kam pasur mendim kaherë Mos t’merrem me politikë, “Shqiptaria”, më bënë nder, E mbaj kokën lart pa frikë. E kam porosi nga baba: “Mos u fut n’ asnjë parti, Mos shiko anash
PSE SHKRUAJ?
Nga Luan Çipi Shkruaj që diç të tregoj, Një model, një shëmbëlltyrë, Dituri, dritë të përçoj, Të përcjell ç’ është më e mirë. -----
DY PLEQ TË NDERUAR
Nga Luan Çipi Dëshirë pata për të shkruar, Për të folur e treguar Dy reshta, pleqve të shquar. I sodis, mallin pa shuar: Barba Nakua dhe Sotira, Prind të familjes Gjyzari, S’harrohen çastet e mira, Vlora,
Vallja e ujqërve
Nga Viron Kona Në pikë të dimrit e të uritur, kur dëbora gjithçka mbulon, ujqërit nisin vallen e njohur: “Më i forti mbijeton !” Njëri pas tjetrit rrotullohen, mprehin dhëmbët, ulërijnë, ai që n`valle përdhe
KU PO SHKON, PRINCESHA VLORË?
Nga Luan Çipi Deti mbushur me vaporë, Dhe ndërtimet ecin varg. Ku po shkon, princesha Vlorë, Më e bukura përqark? Ti, po shtrihesh drejt Orikut, Brigje e kodra pushton, Gjallërojnë Adriatikut, Djemtë që fluturojnë me
