DY PLEQ TË NDERUAR
Nga Luan Çipi
Dëshirë pata për të shkruar,
Për të folur e treguar
Dy reshta, pleqve të shquar.
I sodis, mallin pa shuar:
Barba Nakua dhe Sotira,
Prind të familjes Gjyzari,
S’harrohen çastet e mira,
Vlora, me njerëz së mbari!
I kundroj mes gjelbërimi,
I pushtuar nga zilia:
Nako Ngjela, sua trimi
Mëmë Sotira, bukuria!
Mes lulesh, si lule ngjajnë,
Të urtë, të ditur, me vlerë,
Dhunti të bukura mbajnë:
Behar e gjithnjë pranverë!
I përfytyroj përherë:
Me shëndet, plot energji,
Me humor, shaka e vlerë.
I kujtoj plot nostalgji!
Tiranë, më 01.11.2017
Comments
-----