Gjuha!
Nga Kadrii Tarelli
Gjuha jote, gjuha ime!
bëhet lesh, kur s’ka dhe qime.
Kur ze e llap prapa shpine
Edhe gurin e bën thërrime.
Kocka s’ka e kocka thyen,
Ca i lan dhe ca i lyen.
Dikujt shpirtin ia gërryen,
Si bishë, dikë e shqyen.
Në kuvend, nëpër fjalime,
Qimen tra e trarin qime,
kur i bie vetëm një vrime
për grurë, na japin hime.
Gjuha, këngë për rini,
Psherëtin, o ngre stuhi.
Diku ndez një yll të ri,
Diku zjarrin e bën hi.
Tek syri, shkrep dashuria,
Në zemër, fole mirësia.
Gjuha i bashkon të dyja
I ngjit lart tek perëndia.
Me ninulla rritet fëmija,
Në lahutë u gdhend trimnia.
Në fjalë lidhet burrnia.
Me gjuhë përcillet ditunia
Poeti vargun ka pasuri,
I urti fjalë me porosi:
Atdheu, kombi ka liri,
Kur gjuhën gjejmë, unë e ti.
Kadri Tarelli
Durrës më: 21. 03. 2018.
Comments
-----
