Nga Vilhelme Vrana dhe Fitim Haxhiraj

Astrit Hajdini ishte bir i Tepelenës, ku lindi, u rrit, u edukua, u formua si individualitet dhe dha vlera në fushën e arsimit në degën e matematikës. Këto vite ka jetuar në Vlorë, duke iu bashkuar shkrimtarëve vlonjatë.

 Astrit Hajdini,  mësuesi i matematikës, që në vitet 70 ka punuar mësues gjimnazi në Memaliaj, kishte dhunti të rralla letrare prozën e shkurtër, si tregim dhe novelë.

  Astriti,edhe pse u nda nga jeta,ishte dhe është një penë e ndritur e prozës së shkurtër, sepse shkrimtari largohet fizikisht, por ai ngelet gjallë përmes veprës që ka lënë pas. Ndaj Astriti do të kujtohet dhe ndoshta do t’i jepen vlerat e merituara në letërsi. Astrit Hajdini dallon midis penave të tjera në prozën e shkurtër për një mjeshtëri të lartë në tregim, novelë. Ashtu siç ishte vetvetja në letërsi dhe kishte krijuar profilin e tij letrar, i tillë ishte si në letërsi edhe në vlerësimin e veprave letrare të miqve. Ishte njeri pa smirë, pa egoizëm, dinte ta çmonte letërsinë e mirë, pa bërë elozhe duke thënë vetëm të vërtetën.

Për vlerat e tij mësimdhënëse apo si njeri i mirë, kanë dhënë përshtypjet e tyre ish nxënësit e gjimnazit në Memaliaj, si Përparim Halili, i cili shkruan për mësuesin e matematikës, “Flas për mësuesin tim veteran 40 vjet mësimdhënie…Ja çfarë na mëson mësuesi i gjimnazit Astrit Hajdini : “Kur e mora ta uroja për fillimin e vitit të ri shkollor, gjithë të tjerët më falënderuan, kurse ai me njerzillëkun që e karakterizonte më tha: “Nuk të falënderoj që po më uron, por të jam mirënjohës që po më kujton!”

Vladimir Hoxha shkruan: “E takoj shpesh në Tepelenë ish profesorin tim Astritin. Çuditërisht më shumë na respekton ai. Vazhdon të jetë po ai njeri i ëmbël, paqësor, këshillues, që na ka trajtuar si shok, por pa na toleruar në orën e mësimit.”

Comments

comments